Avrupa Birliği, 1990 seviyelerine kıyasla sera gazı emisyonlarını 2040 yılına kadar %90 azaltmayı hedefleyen yasal olarak bağlayıcı bir iklim hedefi üzerinde uzlaştı. Bu hedef, AB’nin 2050’de net sıfır emisyona ulaşma taahhüdünün önemli bir parçası olarak görülüyor. Anlaşmaya göre, Avrupa’daki sanayiler emisyonlarını yaklaşık %85 oranında azaltacak, kalan %5’lik kısım ise gelişmekte olan ülkelerde emisyon azaltım projeleri için satın alınacak karbon kredileri yoluyla karşılanacak.
Hedef, Çin dahil olmak üzere birçok büyük ekonominin mevcut taahhütlerinden daha iddialı olsa da, AB’nin ilk planına ve iklim bilim danışmanlarının önerilerine kıyasla daha zayıf kaldı. Polonya, Slovakya ve Macaristan gibi ülkeler, yüksek enerji maliyetleri, Çin’den gelen daha ucuz ithalat ve ABD tarifeleri nedeniyle sanayilerinin daha derin kesintileri kaldıramayacağını savundu.
Buna karşılık Hollanda, İspanya ve İsveç gibi ülkeler, artan aşırı hava olaylarını ve Avrupa’nın yeşil teknoloji üretiminde Çin ile rekabet etme ihtiyacını gerekçe göstererek daha yüksek bir hedefi destekledi. Muhalefeti yatıştırmak için AB ayrıca yakıtlar için planlanan yeni karbon fiyatlandırmasının yürürlüğe girişini 2028’e ertelemeyi kabul etti ve ileride daha fazla uluslararası karbon kredisi kullanımını değerlendirme seçeneğini açık bıraktı. Anlaşmanın yasalaşması için Avrupa Parlamentosu ve üye ülkeler tarafından resmi olarak onaylanması gerekiyor; bu onay süreci genellikle şekli bir adım olarak görülüyor.